Մայիսի 16-ին Գորիսի Տեղ գյուղում մեծ շուքով նշվեց «Թուրուսի խութ» բարձունքի գրավման 20-ամյակը: Թշնամու բետոնակուռ կառույցից գրեթե ամեն օր հրետակոծվում էին ոչ միայն Տեղ, Կոռնիձոր, նաև համայնքի շրջակա գյուղերը: Հրդեհվում, փլվում էին տներ, զոհվում խաղաղ բնակիչներ: Տարածաշրջանի համար այդ բարձունքը դարձել էր մի իսկական չարիք, իսկ պատերազմը օր օրի թեժանում էր: Չնայած ահասարսուռ իրավիճակին, գյուղերը հերոսաբար դիմադրում էին, ոչ մեկի մտքով անգամ չէր անցնում լքել տունը, հարազատ հողը: Հենց այդ ուժն էր նաև, որ ոգևորեց և առաջ մղեց Տեղ գյուղի ջոկատի կամավորականներին` ազատամարտիկ Մելիքսեթ Պողոսյանի հրամանատարությամբ գրավելու, ոչնչացնելու և հողին հավասարեցնելու մահասփյուռ կառույցը:
…1992թ. մայիսի 16-ին, գիշերվա ժամը 4-ին, նախօրոք մշակված ծրագրով, 34 հոգուց բաղկացած Տեղի կամավորական ջոկատը հարձակման անցավ: Թշնամին չէր սպասում գիշերային հարձակմանը, և այդ կարևոր ռազմավարությունն էլ վճռեց մարտի ելքը: Ծանր և օրհասական էր պահը, յուրաքանչյուր փոքրիկ վրիպում կարող էր ճակատագրական լինել Տեղ գյուղի համար, որն էլ կարևորագույն դարպաս էր Գորիսի տարածաշրջանի համար…
